Maski (czyli pseudo nowe osobowości) powstają po to, aby chronić przed cierpieniem, którego dziecko doświadczyło na wczesnym etapie życia – przez odrzuceniem, porzuceniem, upokorzeniem, zdradą i niesprawiedliwością.

"Wszyscy często stajemy wobec sytuacji, w których czujemy się porzuceni, odrzuceni, zdradzeni, potraktowani niesprawiedliwie. W rzeczywistości, gdy mamy tego rodzaju uczucia, tak naprawdę odczuwa je nasze ego, które lubi wierzyć w to, że jesteśmy atakowani z zewnątrz. Tak więc przez większość czasu szukamy winnych, czasami uważamy, że winni jesteśmy my sami, co jest równie nieprawdziwe, co poszukiwanie winnych wśród ludzi, którzy nas otaczają. Gdy jednak postaramy się spojrzeć ze współczuciem na siebie i innych, na pewne sprawy, wydarzenia, zachowania i osoby, wszystko się zmienia.

Rana odrzucenia  maska uciekający

Rana porzucenia  maska zależny

Rana upokorzenie   maska masochista

Rana zdrada  maska kontrolujący

Rana niesprawiedliwości  maska surowy

Czytając opisy poszczególnych ran, będziesz często widział w nich, to co sam przeżywasz.
Niezawodnym przewodnikiem będzie tu jednak fizjonomia-ciało jest obrazem tego, co dzieje się we wnętrzu.
Pamiętaj, że gdy masz na sobie maskę, nie jesteś sobą, podobnie jak inni.

RANA ODRZUCENIA

MASKA UCIEKAJĄCEGO

Jest to głęboka rana, gdyż odrzucony czuję się niechciany w swoim najgłębszym jestestwie, a zwłaszcza w poczuciu prawa do istnienia. Poczucie odrzucenia może być odczuwane od chwili narodzin a nawet za życia prenatalnego. Wpływ na to może mieć poczęcie dziecka w wyniku gwałtu, wpadki bądź emocjonalnie niedostępnej mamy.

„Brak emocjonalnie dostrojonego i dostępnego opiekuna jest dla dziecka istotnym źródłem stresu. Dochodzi do niego, gdy rodzic jest fizycznie obecny, ale EMOCJONALNIE NIEDOSTĘPNY – sytuację taką nazywamy „ODDZIELENIEM W BLISKOŚCI”.

Mówimy o nim, gdy dostrojenie zostaje zakłócone przez stres, który odrywa rodzica od dziecka. Na poziomie fizjologicznym stres u dziecka, które doświadcza takiego oddzielenia, jest PODOBNY do stresu dziecka FIZYCZNIE ODDZIELONEGO od rodzica.”

Gabor Mate.

CIAŁO

 Jest nieduże, wąskie, spięte, by móc łatwo się ukryć, by być mało widoczne

 Wrażenie, że ciało powleczone jest delikatną warstwą skóry

 Brak harmonii w budowie ciała

Niektóre części ciała są mniejsze niż powinny być

 Pochylone ramiona do przodu, ręce przyklejone do tułowia

 Pustego, nieobecne, małe oczy często przeszyte strachem

 Zakładając maskę uciekającego stara się nie robić i nie mówić nic, co mogłoby spowodować jeszcze większe odrzucenie przez innych.

 Ucieczka w świat wyobraźni

 Jako dziecko jest grzeczne, spokojne

Miłość kojarzy z duszeniem się (nadopiekuńczość matki) dlatego ucieka bądź wycofuje się z relacji

Poczucie bycia niewiele wartym, więc dąży do perfekcjonizmu i łaknie pochlebstw

 Często zastanawia się nad sensem życia na ziemi i nie widzi możliwości życia w szczęściu

 Brak umiejętności akceptacji i pokochania siebie takim jakim jesteś.

 Wzrost intelektualny jest nadmiernie porządny

 Odrzucanie sfery materialnej i seksualnej

 Poszukiwanie samotności i posiadanie niewielu przyjaciół

 Im bardziej się izoluje, tym bardziej czuje się niewidoczny. Zakłada maskę uciekającego po to, by nie cierpieć. Jest coraz bardziej samotny i w ten sposób daje sobie powód, aby czuć się odrzuconym.

 Wciąż poszukuje miłości rodzica

Jest niezwykle wrażliwy na najmniejszą uwagę, łatwo sprawić by poczuł się odrzucony

 Największym problemem osoby uciekającej jest panika – wszechogarniający strach i to jest punkt, nad którym warto pracować.

Rana odrzucenia pojawia się w kontekście relacji z rodzicem tej samej płci. To on uaktywnił istniejącą ranę. Zdarza się to jednak rodzicom, którzy sami doświadczyli rany odrzucenia w dzieciństwie. Uciekający przyciąga do siebie znacznie więcej sytuacji prawdziwego odrzucenia.

Jeśli odkryłeś, że nosisz w sobie ranę odrzucenia ważne jest byś wiedział, że tylko ty możesz ją uleczyć. Jeśli będziesz uważał, że rana jest dziełem innych nie uleczysz jej. Tak bardzo boimy się bólu związanego z ranami, że staramy się wszelkimi sposobami nie dopuścić do przyznania, że odrzucenie ma związek z tym, że sami siebie odrzucamy.

Podczas pracy w procesie powraca się do tych wszystkich trudnych sytuacji i z pozycji dorosłego Ja opiekuję się młodszą częścią siebie.

RANA PORZUCENIA
MASKA ZALEŻNEGO

Wiele osób nie jest w stanie odróżnić odrzucenia od porzucenia. Porzucenie oznacza oddalenie się od kogoś z powodu innych spraw lub dla kogoś innego, natomiast odrzucenie oznacza nieprzyjmowanie czegoś lub kogoś – brak chęci, aby ten ktoś był w naszym życiu. Odrzucający mówi/myśli – „nie chcę”, porzucający mówi/myśli – „nie mogę”.

Rana porzucenia może pojawić między pierwszym, a trzecim rokiem życia i wynika z niezaspokojonego głodu emocjonalnego. Dziecko próbuje za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę, otrzymać zainteresowanie rodzica. Potrzebuje pomocy i wsparcia, którego nie dostaje.

CIAŁO
 Podłużne, szczupłe
 Duże, smutne oczy
 Często występuje brak jędrności
 Słabe nogi, plecy pochylone do przodu
 Nie proporcjonalnie długie ramiona

 Zachowania i cechy charakterystyczne dla osoby z raną porzucenia:

 Ma predyspozycje do stania się ofiarą, często dramatyzuje
 Wyjątkowo mocno potrzebuje obecności innych
 Bardzo potrzebuje wsparcia i uwagi
 Ma trudności z podejmowaniem decyzji
 Potrzebuje potwierdzenia ze strony innych, komplementów, współczucia, wdzięczności
 Ma trudności z samodzielnym działaniem
 Trudno mu zaakceptować odmowy
 Bywa skory do płaczu i smutku
 Szybko i gwałtownie zmienia mu się nastrój
 Potrzebuje fizycznej bliskości
 Poszukuje niezależności i chwali się swoją nią
 Lubi sex, ale często nie odczuwa satysfakcji
 Często choruje (lub przyciąga inne trudne wydarzenia), aby uzyskać zainteresowanie innych
 Czuje się odpowiedzialny za szczęście drugiej osoby
 Nie lubi żegnać się z kimkolwiek i czymkolwiek
 Manipuluje, kręci i wymusza, by uzyskać czego potrzebuje

Otwierasz i pogłębiasz w sobie tę ranę za każdym razem, gdy nie zwracasz uwagi na swoje potrzeby, dajesz za wygraną w sprawach dla Ciebie ważnych, gdy porzucasz innych ludzi, pewne sytuacje czy projekty. Gdy poświęcasz siebie, po to, aby uzyskać zainteresowanie innych.

 Uświadom sobie swoją ranę i zakładaną maskę. Uświadom sobie, że to, czego się obawiasz w relacjach z innymi lub to co im zarzucasz, sam robisz również samemu sobie i innym.
 Weź odpowiedzialność za swoje odczuwanie, zamiast oskarżania innych o swoje cierpienie.
 Pozwól sobie na odczuwanie żalu, poczucia krzywdy wobec rodziców, ale i współczucie dla ich własnego cierpienia
 Daj sobie prawo do bycia tym kim jesteś.

RANA UPOKORZENIA
MASKA MASOCHISTY

Upokorzyć - zmusić kogoś do pokory, uległości, poniżyć kogoś.
Rana daje o sobie znać pomiędzy 1 a 3 rokiem życia. Najczęściej przeżywana jest w relacji z matką, choć z ojcem może być również przeżywana w przypadku nauki mówienia, uczenia się. Rana związana jest z aspektem materialnym- mieć i robić. Wywołuje go rodzic, który wstydzi się dziecka - bo np. jest brudne, nie zdążyło do toalety, czy podczas masturbacji.
Osoba zakłada maskę masochisty - nieświadomie poszukuje powodów do wstydu, cierpienia, upokorzenia.

CIAŁO
Duże ciało, którego się wstydzi
 Krótka talia, nabrzmiała, napięta szyja
 Napięte gardło, szczęka i miednica
 Okrągła twarz
 Oczy szeroko otwarte, niewinne
 Często odczuwa ból pleców i się garbi

Zachowania i cechy są charakterystyczne dla osoby z raną upokorzenia:

 Trudność w wyrażaniu jakikolwiek pragnień
 Zupełnie nie zwraca uwagi na własne potrzeby
 Umie bawić się towarzysko i śmiać z samego siebie stając się źródłem zabawy dla innych (w ten sposób sam się upokarza)
 Jest bardzo wrażliwy i czuły na jakąkolwiek krytykę
 Czuje się odpowiedzialny za szczęście drugiej osoby
 W wyobrażeniu czuje się znacznie mniej wartościowy
 Często wstydzi się za siebie i za innych
 Często odczuwa odrazę i wstręt do siebie lub innych
 Często uważa się za niegodnego np. Miłości
 Przejmuje odpowiedzialność za sprawy, które go nie dotyczą
 Odczuwa dużą potrzebę wolności w życiu jednocześnie najbardziej się jej bojąc
 Jako dziecko miał dużo obowiązków i mało przyjemności przez co w dorosłym życiu często je sobie narzuca
 Gdy czuje się wolny, bawi się nad natto nie mając hamulców, jednak później odczuwa wstyd za swoje zachowanie oraz ma poczucie winy
 Ma zablokowaną w ciele energię
 Ma sporo fantazji seksualnych, ale nie odważy się o nich mówić
 Problemy komunikacyjne związane z lękiem np uznanie za egoistę, gdy powie o swoich potrzebach i pragnieniach

Otwierasz i pogłębiasz w sobie tę ranę za każdym razem, gdy sam upokarzasz siebie – wstydząc się siebie, śmiejąc się z siebie, porównując się do innych i czując się gorszym. Upokarzasz siebie za każdym razem, gdy spuszczasz głowę nie stając za sobą, swoim zdaniem i swoimi potrzebami. Upokarzasz siebie krzywdząc swoje ciało za dużymi lub za małymi porcjami jedzenia. Upokarzasz też innych, wstydząc się za nich, przejmując ich odpowiedzialność i próbując zrobić dla nich zbyt wiele.
 Uświadom sobie swoją ranę i maskę. Uświadomienie sobie, że to, czego się obawiasz w relacjach z innymi lub to co im zarzucasz, sam robisz również samemu sobie i innym.
 Weź odpowiedzialności za swoje odczuwanie, zamiast oskarżania innych o swoje cierpienie.
 Pozwól sobie na odczuwanie poczucia krzywdy wobec rodziców a następnie współczucie dla ich własnego cierpienia
 Daj sobie prawo do bycia tym kim jesteś.

RANA ZDRADY
MASKA KONTROLUJĄCEGO

Co to znaczy kogoś zdradzić? Nie być mu wiernym, nie dotrzymywać zobowiązań, przyrzeczeń i obietnic, nie być lojalnym i oddanym.
Rana zdrady może pojawić między drugim a czwartym rokiem życia w relacji z rodzicem płci przeciwnej – jest to okres, w którym dziecko zaczyna poznawać i kształtować energię swojego życia i siłę swojej seksualności (kompleksie Edypa/Elektry). Jest to okres, z którym dzieci zrobią wszystko, aby otrzymać czułość i miłość od rodzica płci przeciwnej. Starają się być dla niego wyjątkowe.
Problem pojawia się, gdy rodzic płci przeciwnej jest zbyt zaborczy w swej miłości do dziecka (matka do syna, ojciec do córki), gdy stawia go na równi ze swoim partnerem(lub czasem nawet wyżej), gdy łechce go uwielbienie małego dziecka, gdy chce mieć to dziecko tylko dla siebie. Do tego rodzic płci przeciwnej jest w tej sytuacji skoncentrowany na sobie, nie na swoim dziecku

CIAŁO
 Wrażenie siły i władzy
 Mężczyzna jest muskularny, ma szersze ramiona niż biodra
 Kobiety mają szersze biodra niż ramiona, duży brzuch i biust
 Spojrzenie jest intensywne i uwodzicielskie
 Zachowania i cechy są charakterystyczne dla osoby z raną zdrady:
 W trakcie aktu seksualnego osoby boją się stracić kontrolę, czyli w pełni oddać drugiej osobie.
 Porównuje swoich partnerów z rodzicem płci przeciwne
 Musi mieć poczucie, że to co robi jest wyłącznie jego decyzją
 Zdrada jest nie do przyjęcia, dlatego nie widzi jak zdradza siebie
 Uważa się za osobę odpowiedzialną i silną jednoczenie jest niezwykle wymagający
 Nie dotrzymuje obietnic (często przy tym tłumaczy się czynnikami niezależnymi od niego)
 Z łatwością kłamie i manipuluje
 Ma wysokie oczekiwania
 Jest przekonany o swoich racjach i stara się do nich przekonać innych
 Niecierpliwy, nietolerancyjny, szybko wpada w złość
 Lubi współzawodniczyć, aby zostać zauważonym
 Często gra lepszego niż wydaje mu się że jest
 Nie lubi się zwierzać oraz nie pokazuje swoich słabości
 Jest sceptyczny
 Boi się, że inni nie dotrzymają obietnic czy zobowiązań
 Wymaga od siebie dużo i chce pokazać innym, że potrafi/umie/może
 Potrzebuje mieć wszystko pod kontrolą
 Unika konfrontacji
 Nie toleruje spóźnień i nie ufa do innym. Lubi plotkować i dodawać trzy grosze
 Ciągle się spieszy
 Uważa, że najlepiej zrobi wszystko sam
 Podkreśla swoją pracowitość, nie toleruje lenistwa u innych
 Lubi mieć ostatnie słowo
 Mówi ludziom co chcą usłyszeć, ale nie dotrzymuje słowa
 Gdy zajmuje się sprawami innych- przejmuje kontrolę
 Nie słucha rad
 Rozkazuje i decyduje za innych
 Nie lubi niespodzianek, zaskoczony się wycofa
 Nie umie przyznać się do niewiedzy – woli cos zmyślić niż przyznać się, że nie wie
 Nie lubi zobowiązań
 Odmowę współżycia odbiera jako zdradę
 Ma silny i donośny głos
 Podejrzliwy
 Rana porzucenia często idzie w parze z raną zdrady.
 Je szybko a jeśli podejmie się jakiejś diety, to skrupulatnie jej pilnuje.
Zachowanie i postawa kontrolującego są bezpośrednio związane ze strachem przed przeżywaniem na nowo zdrady.

Zakładasz maskę nie tylko wtedy, gdy boisz się uświadomić sobie, że to samo robisz innym. Najczęściej nie jesteś tego świadomy, ponieważ takie zachowania są dla Ciebie nie do przyjęcia. Dlatego, gdy sam nie dotrzymujesz słowa, kłamiesz, manipulujesz, usprawiedliwiasz się i wynajdujesz możliwe powody i wymówki, aby wyjść z twarzą z tej sytuacji.
Maska kontrolującego skrywa ranę porzucenia

Otwierasz i pogłębiasz w sobie tę ranę za każdym razem, gdy wierzysz w swoje fałszywe wyobrażenia i nie dotrzymujesz danego słowa (zarówno wobec siebie, jak i innych). Gdy karzesz siebie, robiąc wszystko samodzielnie, ponieważ nie możesz zaufać innym ludziom lub gdy przez brak zaufania nieustannie sprawdzasz co robią.

 Uświadom sobie swoją ranę i maskę. Uświadomienie sobie, że to, czego się obawiasz w relacjach z innymi lub to co im zarzucasz, sam robisz również samemu sobie i innym.
 Weź odpowiedzialności za swoje odczuwanie, zamiast oskarżania innych o swoje cierpienie.
 Pozwól sobie na odczuwanie poczucia krzywdy wobec rodziców a następnie współczucie dla ich własnego cierpienia
 Daj sobie prawo do bycia tym kim jesteś.

RANA NIESPRAWIEDLIWOŚCI
MASKA SKUROWEGO

Rana niesprawiedliwości może pojawić między czwartym a szóstym rokiem życia w relacji z rodzicem tej samej płci, wtedy gdy dziecko nie może swobodnie wyrażać siebie i być sobą. Dziecko odcina się od swoich uczuć z powodu cierpienia związanego z chłodem/oschłością rodzica. Często rodzic jest w oczach dziecka autorytarny, surowy i łatwo go krytykuje, jednak chłód emocjonalny jest tu najważniejszym czynnikiem.
Rana niesprawiedliwości związana jest z wszechogarniającą potrzebą bycia doskonałym i wybitnym. Dziecko zauważa, że jest doceniane/zauważane za to co robi, a nie za to kim jest.
Tylko będąc doskonałym, otrzyma miłość i akceptację, której pragnie.

CIAŁO
 Proste, sztywne, o doskonałych proporcjach
 Ramiona i biodra są tej samej szerokości
 Ręce jakby przyklejone do tułowia(od pachy do łokcia) , zaciśnięte pieści
 Często wciąga brzuch
 Kobiety mają zgrabną talię, często zaciśniętą paskiem
 Jasna skóra, błyszczące oczy
 Prosta szyja, jakby dumnie noszona z większą ilością widocznych żył

 Zachowania i cechy są charakterystyczne dla osoby z raną surowego:
 Stara się być doskonały zawsze i we wszystkim
 Restrykcyjnie pilnuje wagi, boi się przytyć
 Ma problem z proszeniem o pomoc
 Barwa głosu jest sucha i sztywna
 Wątpi w swoje wybory
 Porównuje się do najlepszych i najgorszych (umniejszając swoje zasługi)
 Nie lubi nic dostawać
 Ma problem ze sprawianiem sobie przyjemności bez poczucia winy
 Wymaga od siebie bardzo wiele, często zbyt wiele
 Nie szanuje swoich ograniczeń

Kontroluje się;
 Przesadnie dba o porządek
 Jest wymagający wobec swojego organizmu, lekceważy problemy zdrowotne
 Choleryczny, zimny
 Ma problem z okazywaniem innym uczuć
 Lubi wyglądać ponętnie
 Daje sobie sam radę w życiu
 Uważa, że nagroda należy się jedynie wybitnym
 Nagminnie używa – „zawsze”, „nigdy”, „bardzo” i „w ogóle”
 Pragnie być sprawiedliwy i uważa się za sprawiedliwego
 Nie widzi swojej niesprawiedliwości
 Boi się popełnić błąd, próbuje wszystko kontrolować w imię sprawiedliwości
 Często żałuje swoich decyzji
 Ma poczucie, że nie zasługuje na to co ma/dostaje/udaje mu się/na co za mało pracował
 Akceptuje rzeczy tylko jeśli są potrzebne
 Nie lubi być uważany za szczęściarza – musi na wszystko zapracować
 Woli nie dostać/odmówić, niż być coś dłużny
 Unika kontaktu fizycznego z innymi;
 Szacunek, honor, duma są dla niego bardzo ważne
 Ma problem z poddaniem się namiętności i odczuwaniem przyjemności
 Stwarza sobie w głowie ideały, do których dąży (rzeczywistość go rozczarowuje)
 Kieruje się zasadą dobro lub zło dlatego też religia jest mu bliska
 Zawistny, boi się zawiści innych;

Największym lękiem surowego jest oziębłość. Nie akceptuje oziębłości ani u siebie, ani u innych. Robi wszystko co możliwe, aby okazać ciepło, którego jednak nie czuć od niego. Unika kontaktu fizycznego z obawy przed okazaniem słabości. Gdy ktoś jest w jego odczuci oziębły wobec niego, od razu zastanawia się co zrobił nie tak.

Maska surowego służy do ukrywania rany odrzucenia

Otwierasz i pogłębiasz w sobie tę ranę za każdym razem, gdy jesteś zbyt wymagający wobec siebie. Gdy nie szanujesz swoich ograniczeń, gdy poświęcasz i nadwyrężasz swoje ciało, nie dajesz sobie czasu i przestrzeni na odpoczynek i odprężenie. Ranisz siebie, gdy widzisz tylko błędy (swoje i innych), gdy krytykujesz, popędzasz. Cierpisz, gdy nie potrafisz przekazać ani przyjąć ciepła, pozwolić sobie na przyjemność
 Uświadom sobie swoją ranę i maskę. Uświadomienie sobie, że to, czego się obawiasz w relacjach z innymi lub to co im zarzucasz, sam robisz również samemu sobie i innym.
 Weź odpowiedzialności za swoje odczuwanie, zamiast oskarżania innych o swoje cierpienie.
 Pozwól sobie na odczuwanie poczucia krzywdy wobec rodziców a następnie współczucie dla ich własnego cierpienia
 Daj sobie prawo do bycia tym kim jesteś.

Na podstawie kisążki Bądź sobą. Wylecz swoje 5 ran
Lise Bourbeau

Maski - Pięć Ran

Zarówno rany, jak i maski powstają już we wczesnym dzieciństwie. Dziecko, które najpierw naprawdę jest sobą – jest naturalne, wyraża emocje, komunikuje potrzeby – spostrzega jednak z czasem, że nie wszystkie jego stany emocjonalne są akceptowane, że wymaga się od niego dostosowania się i odbierane jest prawo działania w ten sposób. To odkrycie jest bolesne i powoduje u dzieci ataki histerii i bunt. Jednak pod naporem siły rodziców dziecko w końcu ugina się i tworzy sobie maskę – taką pseudo osobowość, aby być takim, jaki może zostać zaakceptowany.

Ustawienia Systemowe

Ustawieniami fascynuję się od 5 lat.

Natrafiłam na nie, w momencie poszukiwania najróżniejszych sposobów, by wesprzeć siebie, córkę i chęci poukładania swojego życia. W poprzedzających latach wielokrotnie moje życie ulegało przewrotowi, od rozwodu, straty pracy , śmierci partnera, pracoholizmu, druzgocącej diagnozy postawionej starszej córce. Pomimo uczęszczania na terapię- zmian w sobie jak i świecie zewnętrznym nie widziałam. Czułam się jak chomik w kołowrotku biegający wciąż bez końca, powtarzając te same schematy. Zmęczona targającymi mną na wszelkie strony emocjami postanowiłam odbudować swoje fundamenty. Myślałam, że skoro mój pieczołowicie budowany "domek" raz za razem ulega zniszczeniu to potrzebuję wylać nowe fundamenty pod niego, by stał stabilniej. Wtedy jednak sądziłam, że będzie to przede wszystkim dotyczyło zmiany przekonań.

Równocześnie do terapii zaczęłam medytować, zdrowiej się odżywiać, z pomocą techniki Eft uczyłam się miłości do uczuć we mnie pojawiających. Praca z ciałem, taniec intuicyjny, joga wspomagały procesy uwalniania z ciała emocji. Pierwszy raz z terminem wewnętrznego dziecka spotkałam się podczas sesji Theta healing. Efekty były tak zachwycające, że wkrótce zostałam certyfikowanym terapeutą I stopnia wyżej wymienionej metody. Widziałam wiele zmian w swoim zachowaniu, częściej odczuwałam spokój i lepiej radziłam sobie z pojawiającymi przeciwnościami. Powróciłam również do natury, dużo przebywając na świeżym powietrzu odnajdując tam spokój i ukojenie. Jednak coś we mnie nie pozwalało mi pozostać w tym miejscu i w tej metodzie. Dalej głodna wiedzy szukałam innych alternatyw.

Myślę, że nie jestem w stanie wymienić wszystkich elementów przez, które przeszłam dlatego pominę tą część i przejdę dalej.

Pomimo odczuwalnych zmian w sobie bywałam w pozycji ofiary. Trudne doświadczenia z okresu przedszkolnego wciąż nie dawały mi spokoju.

To bolało najbardziej.

Pytałam siebie :Co jako dziecko zawiniłam , że tak trudne przeżycia w tak młodym wieku mnie spotkały?

Wtedy też za poleceniem natrafiłam na książkę "Nie zaczęło się od Ciebie" Marka Wolyna. Pisze on w niej o traumie i jej wpływie na dalsze pokolenia. Chociaż jako tako już wtedy wiedziałam co to ustawienia systemowe i chętnie o nich słuchałam, nie sądziłam, że trauma pokoleniowa i mnie dotknęła. Wiedziałam jedynie, że w moim rodzie się przewija. Nie łączyłam wtedy jeszcze kropek. Zaczęłam dociekać historii rodowych i tak zaczęłam odnajdywać w swoim życiu powielenia wcześniejszych historii. Zmieniali się aktorzy i czas.

Po przeczytaniu książki z miłością spojrzałam na kobiety z rodu i zaczęłam szukać rozwiązania, by ta historia nie przytrafiła się i moim córkom.

Ustawienia do tej wyjątkowo głębokiej pracy nadawały się idealnie.

Wracamy w ustawieniu do tych historii, by oddać im szacunek i pokłon. Wracamy, by je zostawić przy przodkach i przestać nieświadomie je powielać.

Ustawienia systemowe pomagają odnaleźć te wszystkie uwikłania i zobaczyć powiazania.

I tak oto odbudowuje fundamenty dużo głębsze niż pierwotnie przypuszczałam. Poznając metodę i realnie odczuwając jej działanie w moim życiu zapragnęłam sama zostać terapeutą.

Lata temu ukończyłam resocjalizację i w głębi duszy czułam, że praca z ludźmi i dla ludzi jest moim powołaniem. Pragnęłam dawać wsparcie i siły. Jednak najpierw potrzebowałam zająć się sobą i swoimi historiami, by móc towarzyszyć innym.

Ustawienia nie są oczywiście jedyną metodą na wszelkie dolegliwości, są jednak wyjątkowo transformujące i odświeżające.

Dodały lekkości i zrozumienia mojemu życiu. Poznanie historii rodowych i zależności z nich płynących realnie wpłynęło na odbudowę solidnych fundamentów.

Ustawienia systemowe są rodzajem psychoterapii, jednak ich możliwości znacznie wykraczają po za możliwości większości metod psychoterapeutycznych. Ujawniają to, co jest dla nas niewidoczne na poziomie świadomym. Skrywane w podświadomości programy determinują nasze życie na wielu obszarach.
 

• Ustawienia ukazują międzypokoleniowe wzorce naszego losu i chorób
• Umożliwiają poczucie miłości rodu i naszej do nich. Poprawiają relacje z członkami rodu, co daje zastrzyk odczuwanej energii
• Praca z ustawieniami umożliwia klientowi oraz jego systemowi rodzinnemu ponowne wejście na drogę porządków miłości
• Ustawienie jest potężnym powrotem do siebie, odczuciem swoich granic. Nauką ich wyznaczania.
• W trakcie ustawienia mamy możliwość przepracowania poczucia winy i potrzebę kary.
• Ustawienia poszerzają świadomość i konfrontują z istnieniem wewnętrznej mądrości i intuicji.
• Wprowadzenie porządków systemowych umożliwia zostawienie tego, co nas obciążało i otwarcie się na siłę płynącą od przodków, a tym samym odzyskanie zdrowia, sprawności i zadowolenia z życia
• W trakcie ustawień możemy dotrzeć do straumatyzownych części naszej osobowości, dać jej przestrzeń na dożycie emocji oraz ponownie przyjąć do serca co daje zastrzyk odczuwanej siły, poczucia sprawczości oraz pełni.

IFS System wewnętrznej rodziny

Wyobraź sobie, ze w tobie jest całe miasto. W podziemiach są uwiezione wewnętrzne dzieci a ich dostępu strzegą strażacy i menadżerowie. To twoje części osobowości, które pomagają Ci jak najlepiej potrafią. Np. wewnętrzny krytyk jest częścią, która chroni cię wewnętrzną krytyką przed podjęciem działania. Może jako dziecko zostałaś wyśmiana w grupie? Krytyk uprzedza kolejne zdarzenie nie dopuszczając do niego poprzez krytykę. Wszystko , byle nie dotknąć tego pierwotnego bólu z dzieciństwa.

Wielorakość osobowości jest traktowana w naszym społeczeństwie jako zaburzenie, jako coś nienormalnego. Kojarzy się z chorobami psychicznymi, np. rozdwojeniem jaźni lub schizofrenią

Osoby z tymi chorobami mają te same części osobowości co wszyscy, tylko z powodu bardzo traumatycznych przeżyć z dzieciństwa te części zaczęły działać w niezwykle ekstremalny i odłączony od JA sposób.

Każda część naszej osobowości jest niemal jak pełna, kompletna, wewnętrzna osobowość – z całym zestawem powiązanych z nią elementów naszej psychiki. Każda część formuje się wokół określonej potrzeby i do osiągnięcia swoich celów używa najróżniejszych emocji, odczuć cielesnych, przekonań, wyrażeń, wewnętrznych głosów, lęków, nawyków, itp.

Części tworzą się często podczas trudnych wydarzeń, by chronić ja przed bólem. Niektóre części niosą też wiedzę na temat odziedziczonych traum po naszych przodkach.

Nie jesteśmy w stanie pozbyć się żadnej z naszych części. Gdy chcemy to zrobić, dana część staje się jeszcze bardziej ekstremalna - ponieważ czuje się odrzucona, nie zrozumiana, nie usłyszana. Ma ważny cel do spełnienia (jak każda z naszych subosobowości!) i musi zrobić wszystko, abyśmy jednak ją zauważyli. Robi to, ponieważ obawia się, że jeśli tego nie zrobi, spotka nas coś trudnego i możemy sobie z tym nie poradzić. Czasem jest przekonana, że umrzemy, jeśli ona nie wykona swojego zadania. Na przykład, byśmy nie narażali się na zawstydzenie, sprawia, że chorujemy, za każdym razem, gdy mamy wystąpienie publiczne

Zmiana w myśleniu o częściach następuje wtedy, gdy zaczynamy widzieć, że rola, którą pełni część, nie jest jej esencją. To tylko i wyłącznie jej rola - sposób / strategia na zaspokojenie określonej potrzeby, z którą ta część jest związana. Części nie przywiązują się do swoich ról, wykonują je, ponieważ nie wiedzą, że można inaczej. Gdy pokażemy im, że można - wtedy Krytyk może porzucić krytykowanie, a Perfekcjonista może porzucić przesadne dbanie o szczegóły. Nasze części chcą nas wspierać (zawsze, bez wyjątku), nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się to pozbawione logiki. Na przykład, wcześniej wspomniany krytyk może mówić nam, jakie jesteśmy beznadziejne, jacy jesteśmy durni, byśmy odpuścili i… odpoczęli! Część, która chce zadbać o indywidualność, będzie sprawiała, że dziewczyna nie uczy się i dostaje niskie oceny, by pokazać, że nie jest taka, jak siostry

Wszystkie części chcą być usłyszane i zrozumiane. W dialogu z częścią chcemy dać jej do zrozumienia, że jesteśmy świadomi dlaczego robi to, co robi, lub że rozumiemy cierpienie, którego doświadcza.

Ustawienia systemowe oraz system wewnętrznej rodziny to dwie podstawowe metody, których doświadczysz podczas pracy ze mną czy to w sesji indywidualnej czy to w warsztatach grupowych. 

By głębiej pracować korzystam z metod kwantowych np. uziemianie, oczyszczanie energetyczne energią ziemi, otwieranie przestrzeni serca . Używam wszystkiego co przetestowałam na sobie i pomaga mi żyć z większą lekkością i radością w życiu.

EWELINA JAŁOSZEWSKA

OFERTA

KONTAKT